Het waren 27 mooie jaren

Tijdens mijn beginjaren in de binnenstad van Den Haag kreeg ik veel aanloop. Mensen stonden zelfs in de rij om mij te mogen aanraken. Maar naarmate de jaren verstreken werd het steeds rustiger. Wat was er veranderd? Was ik niet meer aantrekkelijk? Of was ik ingeruild voor een ander?

Hoe het begon

Tientallen jaren geleden werd besloten dat ik mij moest vestigen in Den Haag. In de binnenstad was het gezellig druk, maar misschien soms wel eens té… Daarom besloot de Hofstad dat ik er moest komen. Met mij konden ze de drukte misschien wat beter reguleren. Maar dat ging niet van harte.

Moeizame start

Eenmaal gesetteld in Den Haag waren er maar weinig mensen blij met mij. Men was alleen maar op mij aan het mopperen. Ik zou zo duur zijn, te veel tijd kosten. Een enkeling besloot de binnenstad en dus mij te ontwijken. Het waren moeilijke tijden. Maar ik hield vol! En met succes. Langzaam begon men aan mij te wennen. Ik werd geaccepteerd en hoorde bij het straatbeeld.

Topjaren

Toen men eenmaal aan mij gewend was, werd ik steeds meer gevonden. Sommige mensen kwamen zelfs meerdere keren per week langs. Ook onbekenden van buiten de stad kwamen een praatje met mij maken. Eindelijk werd ik gewaardeerd! Ik wilde ook alleen maar een dienst bewijzen. Soms was ik zo populair dat ze in de rij moesten staan om in mijn buurt te komen. Misschien vonden ze me nog steeds niet zo leuk, maar ze kwamen teminste. Oh wat voelde ik mij belangrijk!

Mijn laatste jaren

Maar daar was ineens een omslagpunt… Na jaren van ‘fame’ had ik mijn beste tijd gehad. Ik werd overbodig. Steeds vaker werd ik genegeerd en zag ik de mensen alleen nog maar met mobieltjes lopen. De eerste jaren druk aan het bellen en sms’en, maar later hoorde ik ze praten over apps. Geen idee waar ze het over hadden. Af en toe wierpen ze me van afstand nog een blik toe, maar daar hield het wel mee op. De Hofstad besloot dat ik moest verdwijnen.

Mijn mobiele broertje

Ik weet niet wat er met mij gaat gebeuren, maar ik heb gehoord dat ik ben vervangen door Parkmobile. Zij hebben naar horen zeggen de beste parkeerapp van Nederland. Je schijnt dan niet meer in de rij te hoeven staan bij een van mijn oudere broers, maar je betaalt dan via je mobieltje achteraf en per minuut. Ik snap het wel. Ik hoor er niet meer bij in deze mobiele tijd, maar hopelijk is er een museum waar ik mijn oude dag mag doorbrengen.

‘’1 van de 536 weggehaalde parkeermeters’’